Salon, ogród itp. w jednym xD

[Connor]

// Moożee... Przyprowadź Logana?... Kurde, nwm co tu jeszcze robić ;-;

Powoli przymykał i otwierał oczy. Przeniósł wzrok na okno. Niewiele było tam widać, ale on wpatrywał się tam uparcie, jakby właśnie coś dostrzegł. Po chwili zrezygnował z patrzenia na zewnątrz i wrócił do obserwowania Ciri, którą nadal uważał za Alyss.

[Ciri]

//A po czooo?

Skończyła i wywędrowała znowu z pokoju. W bociany się bawiła, czy co?
Okłady dawały niewiele. Wróciła (rylly jak bociany na wiosnę O.o)i wygrzebała z toby pudełko tabletek. W milczeniu przeczytała kilka informacji z tyłu opakowania. Wyjęła jedną tabletkę i podała Connorowi.
-Połknij. Powinno pomóc-mruknęła.-Jesli nie, przynajmniej zaśniesz.

[Connor]

// Nwm xD Próbuję coś na siłę wymyślić, ale nie idzie xD
A tak wgl, to co to za tabletka? xD

Wziął tabletkę i zrobił, co kazała, bez dłuższego namyślania się.
- Słyszysz?... - szepnął półprzytomnie, mając na myśli kroki. Oczywiście słyszał je tylko on.

[Ciri]

//Nie wiem, ale jak byłam chora i już niczym nie można było zbić gorączki to dostałam jakieś dziwne tabletki, które ścinały z nóg od razu.
Spojrzała na Connora unosząc brwi. Westchnęła cicho i na chwilę usiadła przymykając oczy. Otworzyła je z trudem. Była bardzo bliska zaśnięcia.

[Connor]

// Hah, xD

- Oni tu idą... - dalej mruczał, nieco wystraszony, to rozglądając się dość nerwowo dookoła, to znowu wlepiając wzrok w dziewczynę. W końcu powieki zaczęły mu coraz bardziej ciążyć i usnął. Dla odmiany, tym razem spał w miarę spokojnie.

Tylko jedno mi przyszło do głowy...
Jakby potem gdzieś poszli i spotkałby ich tam jakiś asasyn, który by rozpoznał, że Ciri jest templariuszką i potem oboje mieliby problem... No a później, później mogliby zająć się tymi całymi skrzynkami.
Baaardzoo twórczo v.v'

[Ciri]

I ona po chwili zasnęła. Wyszło to jakoś tak naturalnie. Zabawne, jak bardzo człowiek zmienia się gdy śpi. Ciri zdawała się być jeszcze bardziej delikatna i krucha. Wrażenie to potęgowała jeszcze blizna na policzku i długie cienie rzucane przez jej rzęsy na twarz.
Jestem za!
Ino, że Ciri nie jest templariuszką.

[Connor]

// Wim xD

Zzzzzz... (Przesuwamy czas do przodu? xD)

[Ciri]

//Przesuwamy!
Była bardzo spokojna. Zbyt spokojna. Świadczyło to o tym, że koszmary jeszcze się nie zaczęły.

[Connor]

// Ehh... To czas ogólnie w fabule się rozjedzie... Trudno xD

Czas leeeecii...
Powoli otworzył oczy i rozejrzał się dookoła, jakby zdziwiony. Ciężko westchnął, uświadomiając sobie, że właśnie się obudził. Lekarstwo od Ciri widocznie podziałało, gdyż nie miał już gorączki. Ostrożnie przeciągnął się. Wstał i podszedł do okna. Zerknął na dziewczynę.

[Ciri]

Rzuciła się niespokojnie. Sen zaczął przybierac coraz bardziej koszmarny obrót. Mamrotała coś niespokojnie. A jednocześnie nie potrafiła... Nie potrafiła się obudzić. W jej śnie znowu była w tej piwnicy i słyszała kroki wrogów nad sobą. Wiedziała, że zaraz tu przyjda i wiedziała co ją czeka. Wchodzą, widzi ich zamaskowane twarze. Powoli się cofa aż plecami dotyka ściany. Rezygnuje z oporu, nawet nie krzyczy. Ręce wyciągają się w jej stronę.

[Connor]

Podszedł bliżej do Ciri i po chwili namysłu delikatnie dotknął jej ramienia. Widać było, że miała koszmary. A mając koszmary, tak czy siak, się wyśpi. Sam byłby wdzięczny, gdyby ktoś obudził go w takim momencie.

[Ciri]

Obudziła się. Gwałtownie cofnęła sie z dala od Connora. Trzęsła sie cała. Wzięła głęboki oddech. Z trudem uspokoiła się na tyle by móc spojrzec na Connora.

[Connor]

Zrobił pół kroku w tył.
- Spokojnie... - powiedział, lekko przekrzywiając głowę.

[Ciri]

-Oczywiście. Spokojnie. Tylko. Spokojnie. Tylko spokój nas uratuje-wymamrotała.

[Connor]

Zmarszył brwi, patrząc na nią. Potem bez słowa, z powrotem wrócił do okna.