Salon, ogród itp. w jednym xD

[Connor]

// Hehe xD

[Ciri]

-Przynajmniej właściwym facetom, którzy nie wyzywają mnie później od mutantów - riposta była tak samo kiepska jak atak Mari, ale czego się nie robi, dla uratowania urażonej dumy.
-Dobra, dziewczyny, dość! - obie zerknęła na Lamberta, czy mówi poważnie, czy może można jeszcze trochę sobie dokopać. Mówił poważnie.
-Wyzywać możecie się gdzieś dalej, tak żebym nie musiał wysłuchiwać takich obelg. Nie nasza sprawa co, gdzie, z kim i za co robiłyście.
Potrzebujemy konkretów.
Mari wzruszyła ramionami.
-Konkret jest taki, że jeśli do was przystanę, to mnie zabiją. A życie mi miłe.

[Connor]

Dość! Miał już dosyć tej sytuacji, a w szczególności tej rudej zdziry. Miał wrażenie, że jeśli zostałby tam jeszcze chwilę dłużej, to mógłby zrobić albo palnąć coś głupiego. Zerknął szybko na wszystkich i powoli się wycofał. Później dowie się, o co chodziło. Na ten moment miał to wszystko gdzieś.
Nie wrócił do domu, tylko odszedł jakiś kawałek w las. Zatęsknił za samotnością, do której tak był przyzwyczajony.

[Ciri]

Logan spojrzał za Connorem, po czym zerknął na Lamberta, mającego minę, jakby chciał już iść. Jak najdalej.
-Moglibyśmy zapewnić ci ochronę. Kamuflaż - Ciri spojrzała na Mari, przechodząc do swojego chłodnego tonu sprzedawcy.
Ruda potrząsneła głową.
-Nic mi po nim. Ale... Skoro prędzej czy później mnie dopadną... W czym miałabym pomóc?
-Genetyka.
Mari uniosła brwi, zdumiona.

[Connor]

< Dalej lezie w głąb lasu, badum xD >

[Ciri]

//Jeszcze sie zgubi  .n.

[Connor]

// ... i Ciri będzie musiała go ratować xD
Nah, nie chce mi się w tej chwili po prostu myśleć xD

[Ciri]

//xD
"Czy ktoś wie, gdzie jest Connor? Ummm... Chyba go zgubiliśmy"

-Do czego wam genetyka? - spytała Mari marszcząc brwi.
-Dowiesz się jeśli do nas przystaniesz.
Mari prychnęła.
-No, niech wam będzie. Chyba dam radę. A moja śmierć może będzie przynajmniej ciekawa - westchnęła.

[Connor]

// No, trochę dłuższego posta, proszę xD Moja wena nie regeneruje się zbyt szybko.

[Ciri]

Ciri odetchnęła z ulgą. Udało się. Udało się... Wait, wait, wait... Z Mari. Będzie musiała przebywać z Mari w jednym zamkniętym pomieszczeniu. Pozabijają się.
Mari rozejrzała się ciekawie dookoła.
-Na czym miałaby polegać moja pomoc? - spytała po chwili ciszy.
-Nie jestem pewna co do niektórych kodów genetycznych. A musimy prześcignąć templariuszy - odparła Ciri.

[Connor]

// Biorąc pod uwagę fakt, że rozmowa zbyt długo nie trwa, więc w tym lesie jakoś specjalnie długo się nie nasiedział xD To niech se jeszcze tam posiedzi xD

Przystanął na chwilę w miejscu i zerknął w górę. Jak to możliwe, że on tyle czasu nie łaził po drzewach?... Ledwo zdążył to pomyśleć, już znajdował się na konarze, parę metrów nad ziemią, z zadowoloniem stwierdzając, że przez ten czas nie stracił wiele na umiejętnościach wspinaczkowych. Westchnął i usadowił się nieco wygodniej, mając zamiar jeszcze trochę tu zostać.

[Ciri]

//Ei, skończyły mi się tematy na poważną rozmowę. Nie chcę wracac do książek o genetyce. Wystarczyła mi literatura medyczna!

[Connor]

// Haha xD
Nic nie poradzę, ileż trwa rozmowa? Ze dwie minuty? Dwu minutowy spacerek do lasu brzmi dość mało poważnie, więc jeszcze nie "wracałam" go xD

[Ciri]

//Hmm... Może też ją tam skieruje. Bo Ciri wbrew pozorom jest wściekła. Na siebie samą, że wymaga pomocy Mari i na Mari, że ta istnieje.

[Connor]

// No widzisz? xD