Tajna baza Asasynów

[Connor]

Z jego twarzy zniknął uśmiech. Cicho westchnął, po czym bez słowa odwrócił się i zniknął. Po prostu. Gdyby miał czas się nad tym zastanawiać, zapewne doszedłby do wniosku, że Ciri zraniła go trochę swoim tonem. Czy on kiedykolwiek chciał dla niej źle?...

[Ciri]

Powiodła za nim wzrokiem. Trzymała ręce przy ranie, próbując zatamować krwawienie. Westchnęła ciężko opierając czoło o podniesione kolano.

[Connor]

Pojawił się ponownie, uprzednio upewniając się, że Walter również nie wrócił. Podszedł do Ciri z kamienną twarzą. Zbyt wiele myśli krążyło w jego głowie. Spojrzał na Logana.

[Ciri]

Podszedł do Ciri. Delikatnie odsunął jej dłonie. Syknęła cicho gdy odsłonił ranę.
-To źle wygląda-mruknął.
Skinęła głową.
-Po prostu... Zszyj to.-tyle udało jej się wypowiedzieć.
-Straciłaś zbyt dużo krwi, jeśli zacznę to zszywać, może być gorzej. No i muszę użyć morfiny.
Jej twarz zmieniła się. Pojawił się na niej strach, którego wcześniej nie czuła.
-Nie.
-Muszę, Ciri.
-Nie możesz. Ja nie chcę-zabrzmiała jak dzieciak, ale była zdesperowana.

[Connor]

Odsunął się krok w tył, by nie przeszkadzać. Był w takim stanie psychicznym, że nawet nie próbował zrozumieć tego, o co im chodziło, mimo, że nie miał pojęcia. Jego twarz nadal nie wyrażała emocji. Zajęty był jedynie pilnowaniem, czy nikt ich tu przypadkiem nie zaskoczy.

[Ciri]

-Okay. Jedziemy na żywca-mruknął Logan wyjmując nici i igły.
Po kilkunastu długich i bolesnych minutach odsunął się wycierając zakrwawione dłonie. Ciri była bardzo blada i chwiała się nawet siedząc.
-Hej, trzymaj się. Wszystko będzie dobrze-mruknął Logan pochylając się nad dziewczyną. Była bez szans na poruszanie się sama.

[Connor]

Odwrócił wzrok z stronę chatki. Czemu? Żeby nie patrzeć na to, jak ona cierpi? Czy żeby ukryć tą troskę, tlącą się w jego oczach?... Nie potrafił odpowiedzieć sobie na to pytanie. Ani na to: dlaczego właśnie przeszły go dreszcze?

[Ciri]

Logan ostrożnie podniósł Ciri. Widział ile wysiłku ona musi włożyć w to, by teraz nie zemdleć. Spojrzał na Connora i ruszył w stronę miasta. Było dość wcześnie, więc na ulicach nie powinno być zbyt wielu ludzi.
-Co się stało?-pytanie rzucił do Connora, bo Ciri nie byłaby w stanie mu odpowiedzieć.

[Connor]

- Długa historia... - mruknął, ruszając za Loganem. Wstyd mu było wyznać, w jaki sposób asasyni potraktowali swojego mistrza. Chłopak miałby kolejny argument przeciwko im, a to przecież jest wina samego Waltera, tego przeklętego zdrajcy. Na samo jego wspomnienie odruchowo zlustrował wzrokiem okolicę.

[Ciri]

//Bydziemy czas przyspieszać? Bo dojście do siebie Ciri zajmie jakieś dwa-trzy miesiące. So...

[Connor]

// Spoko xD W tym czasie Connor niby załatwi swoje sprawy w Bractwie... xD

[Ciri]

//Okay... Z tego co zauważyłam, to w C&C takie przerwy dobrze robią... xD
So, ja się przenosze do bloków.

[Connor]

// Hah xD
Zt

[Connor]

Zjawił się w bazie, uprzednio przebrawszy się w swoim szałasie w lesie. Przed bazą spotkał Drake'a rozmawiającego z Mistrzem.
- Connor? - zdziwił się ten drugi - Podobno było z tobą źle.
- Nie aż tak.
- Miał dobrą opiekę - wtrącił się Drake. Connor spiorunował go wzrokiem, ten jednak mało się nie roześmiał.
- Mamy problem - przerwał im Mistrz z naciskiem w głosie - Ostatnio zaginęło kilka osób. Wszyscy byli wilkokrwistymi, dlatego nas to zainteresowało - tu zerknął na Connora - Zniknął też twój podopieczny - Tom.
Connor zmarszył brwi. Zdążył już polubić chłopaka.
- Więc sugerujesz, Mistrzu, że to nie przypadek? - to pytanie było bardziej stwierdzeniem.

[Connor]

Wielki Mistrz potwierdził skinieniem głowy.
- Musimy przyjrzeć się bliżej tej sprawie. Do roboty!
- Tak jest - odparli służbiście Connor i Drake. Mistrz zwrócił się do Connora:
- Ty masz się nie forsować. Jeśli wszystko, co mówił Drake to prawda, masz szczęście, że jeszcze żyjesz.
- Ale, Mistrzu...
- To rozkaz. Twoje obowiązki na razie przejmie ktoś inny. Ty spróbuj się dowiedzieć, o co chodzi z tymi zniknięciami - powiedział i zniknął wewnętrz chatki.
Connor zerknął na przyjaciela. Miał zamiar od razu zabrać się do szukania informacji.
- Widziałeś ostatnio Toma?
- Wczoraj. Byliśmy razem tam w mieszkaniu tej twojej...
- A potem? - Connor nie dał mu dokończyć.
- Nie wiem, rozeszliśmy się. On miał chyba iść do siebie do domu.
Auditore zamyślił się. Mało konkretne wskazówki, ale muszą wystarczyć.
- Dobra, dzięki... - odwrócił się na pięcie i oddalił się w kierunku miasta.