Strzelnica

[Connor]

- Jakieś trzy lata. A Ty? Nie widziałem Cię tu wcześniej... - uśmiechnął się.

[Alyss]

Obserwowała ich. Dyskretnie, jak zawsze.

[Nicki]

-Oj dłuugo, nawet już nie wiem ile- uśmiechnęła się i wystrzeliła jeszcze jedną strzałę.

[Connor]

- No, teraz już było lepiej... - przysunął się do niej, żeby niby lekko skorygować ułożenie jej ręki.

[Nicki]

-Zajmujesz się czymś jeszcze poza tym?

[Connor]

- Pracuję w warsztacie samochodowym, więc jakby się komuś autko zepsuło, to wiesz - mrugnął. Nagle zadzwonił jego telefon. Chwilę rozmawiał.
- Przepraszam Cię na chwilę, maleńka. Zaraz wrócę - i poszedł gdzieś. Zostawił jednak na ziemi swoją kurtkę...

[Nicki]

Gdy straciła go z zasięgu wzroku podniosła kurtkę. Wypadła z niej karteczka z cyframi. 577-243-234, mam nadzieje, że to jest to czego szukamy odłożyła kurtkę i podbiegła od Connora i Lyssie.
-Masz- powiedziała podając Connorowi kartkę.

[Connor]

Wziął karteczkę i schował do ukrytej kieszeni, wewnętrz swojej kurtki.
- Dobra... To teraz zrobimy tak... Ty - kiwnął na Nicki - idź tam jeszcze i jakoś się z nim pożegnaj, czy coś. Żeby nie nabrał podejrzeń. My zadzwonimy na ten numer i sprawdzimy, kto to... Jeśli to ten łowca - umówimy się z nim na spotkanie i go dopadniemy. Potem - wiecie.

[Alyss]

Skinęła głową z lekkim uśmiechem.

[Nicki]

-Okay.- powiedziała. Wystrzeliła jeszcze kilka strzał. Johnny poszedł do niej.
-Wiesz ja już będę spadać- powiedziała i podała łuk Johnnemu.

[Connor]

- Szkoda, kotecku (xD)... Mam nadzieję, że jeszcze tu przyjdziesz - wyszczerzył zęby, niczego nie podejrzewając.

Connor tymczasem opuścił teren strzelnicy. Na szczęście miał zastrzeżony numer telefonu. I potrafił świetnie naśladować głosy innych. Zadzwonił pod numer z karteczki.

[Nicki]

-Pa- powiedziała z uśmiechem. Wyszła

[Connor]

Ktoś odebrał. Ktoś o niskim i zaspanym głosie. Connor kojarzył ten głos.
- Johnny to ty?
- Tak. Musimy się natychmiast spotkać - odparł Connor, upodabniając swój głos, do głosu dawnego przyjaciela.
- Co się stało?
- Powiem, jak się spotkamy. Za pół godziny, na starym cmentarzu, przy grobowcu rodziny Waynów.
- Ku*wa, Johnny, ty to zawsze wymyślasz oryginalne godziny i miejsca spotkań... Dobra, będę... - rozłączył się.Connor skinął głową siostrze i poszedł w stronę cmentarza.

[Alyss]

Wyszła.

[Connor]

Pojawił się w towarzystwie młodego szczeniaka, nowoprzyjętego do Zakonu. Trzeba było go poduczyć posługiwania się bronią. I oczywiście to zadanie przypadło w udziale Connorowi. Na szczęście właścicielem tej strzelnicy, na chwilę obecną, był asasyn. Dzięki temu mogli w spokoju trenować na jednej z niedostępnych dla ogółu części.
Po powrocie Wielkiego Mistrza Connor stawił się przed nim osobiście. Udało mu się przekonać go, że mówi prawdę, dzięki czemu nie on, a Walter został skazany na śmierć za zdradę. Od tamtej pory jego poważanie wśród pozostałych asasynów wzrosło. Z początku podobało mu się to, ale wiązało się ze zwiększoną liczbą obowiązków. A to dla lubiącego samotność i swobodę wilkokrwistego nie było już tak przyjemne...
Trening zaczął od pokazania nowicjuszowi sposobu korzystania z łuku - jego ulubionej broni.