Górski potok

[Alyss]

Zdumiona podwinęła rękaw koszuli (tak na drugiej ręce). Jej znamię było identyczne.

[Connor]

- O ku*wa... - mruknął tylko, nie wiedząc, jak ma na to zareagować. Przyjrzał się uważnie s i o s t r z e.

[Alyss]

Spusciła wzrok. Syknęła zaciągajac rękaw z powrotem.
-Żyje?-mruknęła mając na myśli matkę.
Przycisnęła dłoń do ramienia, bo materiał zaczął przesiąkać krwią.

[Connor]

Pokręcił przecząco głową.
- Łowcy...

[Alyss]

-Szkoda...-westchnęła ciężko.

Odciągnęła zakrwawiony materiał i coś przyciągnęło jej uwagę. Wyciągnęła nóż i podała go... bratu?
-Tnij, byle szeroko-rzuciła wskazując na zranione ramię.

[Connor]

Skrzywił się. Dlaczego?...
- Ale...

[Alyss]

-Tnij, nie pytaj. -zirytowała się.

[Connor]

- Ehh... No dobra... - wziął nóż od Lyss. Najpierw jednak obwiązał jej ramię trochę powyżej, używając fragmentu koszuli zamiast opaski uciskowej. Chwilę obracał nóż w dłoniach, po czym, w miarę szybko, zrobił to, czego żądała.

[Alyss]

Zacisnęła nerwowo szczęki. Przejęła nóz i chwilę grzebała nim w ranie. Ramię zaczęło trząść się. Wyjęła z rany drobna metalowa płytkę.
Wzięła głęboki oddech, próbując nie roześmiać się histerycznie.
-To w ten sposób mnie namierzali.-rzuciła drżącym głosem.
Złamała płytkę na pół i wrzuciła do wody.

[Connor]

- Trzeba tą ranę będzie zszyć... - mruknął, przyglądając się, jak owe diabelskie cuś odpływa z nurtem.

[Alyss]

-Mam w domu nici. I całą resztę. A poza tym ta rana nie jest samotna. Postrzelono mnie a kula w organizmie nie jest mi szczególnie potrzebna-burknęła.
Szczerze, miała cichą nadzieję, że odprowadzi ją do domu, ba, zostanie. Ale nie zamierzała o to prosić.

[Connor]

Kiwnął głową.
- Gdzie mieszkasz?

[Alyss]

Podała adres
A gdzieś tam w blokach mieszkalnych =3

[Connor]

Przyjrzał się uważnie siostrze.
- Ale dasz radę tam dojść?... Czy zanieść cię? - palnął. W końcu czuł się teraz odpowiedzialny za siostrę.

______________
Ty... Kto jest starszy... Connor czy Lyss ? xD

[Alyss]

-Chyba... Dam radę. Na pewno dam. Zawsze daję -mruknęła podnosząc się. Oczywiście, niemal zaraz runęłaby na ziemię gdyby nie litościwe małe drzewko rosnące obok.
Yyyy... Ona ma 17... Lepiej, żeby to był on. W sensie, że starszy.