Leśna rzeczka

[Connor]

Podniósł kolejny kamień i również rzucił go wody. Potem jeszcze jeden i jeszcze... Aż w końcu, wkoło niego nie było już żadnych kamieni.

[Logan]

Plusk sprawił, że przestała stać w jednym miejscu jak słup soli, tylko kocim krokiem ruszyła w tamtym kierunku. Logan obserwował ją czujnie.

[Connor]

Teraz dopiero zorientował się, że w pobliżu jest ktoś jeszcze, oprócz Logana. Rozejrzał się czujnie i dostrzegł nieznajomą dziewczynę. Nie wiedział o istnieniu "niewykrywalnych", więc sądził, że jest zwykłym człowiekiem. Szybko się ogarnął, przynajmniej pozornie, i podniósł się z ziemi. Oparł się plecami o drzewo i spod kaptura uważnie obserwował obcą.

[Logan]

Cofnęła się jak oparzona gdy go spostrzegła. Przybrała maskę zagubionego dziewczęcia. Nie potrafiła stwierdzić kim on jest.
Logan tymczasem zmarszczył brwi wsłuchując się w swój umysł. Miał mgliste wrażenie, że ją zna. Albo znał kogoś kto był do niej bardzo podobny.
-Ja... Ja się zgubiłam-powiedziała półgłosem. To była prawda, przynajmniej częściowo. Bała się przemienić, więc nie potrafiła odnaleźć właściwej ścieżki.

[Connor]

Nie poruszył się. Właściwie, to nie powinno goto obchodzić. Zwłaszcza teraz. Ale może jednak jej pomóc? Co prawda, sam w tej okolicy nie przebywał jakoś strasznie długo, ale zdążył się już trochę rozeznać.
- Gdzie chcesz trafić? - odezwał się w końcu. W jego głosie znać było smutek, mimo, iż próbował to jakoś zamaskować.

[Logan]

-Szukam osoby o imieniu Alyss Vayolin.-powiedziała cicho. Z trudem powstrzymywała chęć ucieczki. Rzuciła za siebie niepewne spojrzenie i postąpiła krok w tył.

[Connor]

W pierwszym odruchu chciał się po prostu rzucić na dziewczynę. W jego uszach ta wypowiedź zabrzmiała niemal zaczepnie. Zaraz się jednak opanował. Przecież ona nie mógła wiedzieć, że Alyss właśnie...
Bez słowa ponownie usiadł pod drzewem, podciągnął kolana pod brodę.
- Nie mogę ci pomóc... - w końcu z siebie wydusił.

[Logan]

Gdyby nie wyraz oczu chłopaka prawdopodobnie dziewczyny już by tu nie było.
Spuściła wzrok nie bardzo wiedząc jak się zachować. Była pewna, że on znał Alyss.

[Connor]

- Nie mogę ci pomóc - powtórzył z naciskiem, czując, że dziewczyna dalej jeszcze tu jest. Nie patrzył na nią.


_____________
Well... Kulturą nie grzeszy...

[Logan]

//Taaa... Właśnie widać. xD
-Och... Okay-mruknęła. Cofnęła się jeszcze bardziej.
Logan tymczasem uświadomił sobie, że ta dziewczyna ma dużo wspólnego z partnerem Alyss-Dannylem. Te same popielate (tak określane były włosy Ciri w Wiedźminie i jako takie przedstawiono je w serialu więęc) włosy i zielonkawe oczy.
Wyszedł z ukrycia.
-Czemu jej szukasz?-spytał. Dziewczyna przerażona jego nagłym pojawieniem się odskoczyła w bok.
-Jest partnerką mojego brata. I moją przyjaciółką. Miałam u niej zamieszkać-odparła, bo chłopak wydawał się jej dziwnie znajomy. Jakby się kiedyś spotkali.

[Connor]

// Holendra... No i znowu nwm, co z nim zrobić... xD

Przysłuchiwał się rozmowie prowadzonej przez tamtą dwójkę, udając, że nie wykazuje tym zainteresowania.

[Logan]

-Skąd mam wiedzieć, że mówisz prawdę?-prychnął Logan.
-A skąd ja mam wiedzieć, czy dobrze robię mówiąc ci to wszystko?-warknęła dziewczyna zezując niespokojnie w stronę Connora.
-Dobrze... W takim razie... Ja mam na imię Logan. Jeśli znałaś Alyss, to wiesz kim jestem.
Skinęła głową.
-Spotkaliśmy się kiedyś. Chociaż dość przelotnie, a ty byłeś wtedy dzieckiem. Alyss też tam byłą. Jeszcze w Rezerwacie. Jeszcze przed masakrą. Byłeś dzieckiem Alfy.-tutaj rzuciła jeszcze bardziej zaniepokojone spojrzenie na Connora.
-Spokojnie. On też to ma-powiedział Logan robiąc krok w jej stronę.
Momentalnie się spłoszyła i cofnęła. "Nie podchodź" niemal krzyczała mową ciała.

[Connor]

Podniósł głowę i spojrzał na nich. Na chwilę oderwał się od smutnych myśli, zajęty dziwnym zachowaniem dziewczyny.

[Logan]

Zatrzymał się. Nie chciał spłoszyć jej teraz, gdy miał szansę na dowiedzenie się czegoś o nie tylko swojej przeszłości, ale także o Alyss.
-To jest brat Alyss-rzucił kiwając głową w stronę Connora.
-Jestem Ciri. A ty musisz być Connor. Alyss mi o tobie pisała-powiedziała dziewczyna.
Logan drgnął po raz kolejny słysząc imię zmarłej opiekunki z jej ust. Ciekawe, jak on teraz ma jej to wytłumaczyć, hę?

[Alexandra]

Connor:

Upewnił się już, że dziewczyna nie była aż tak obca. Może i zachowała się... Niezbyt normalnie... Ale tam... Koniec cackania się. Odwrócił głowę, niby przyglądając się ptakom, które siedziały skulone w koronach drzew.
- Lyss nie żyje... - powiedział tonem niby spokojnym, aczkolwiek było w nim coś przerażającego i smutnego zarazem.