Park w centrum

[Ezio]

// Oooo... faktycznie... xD To przez ten spam xD Zapomniałam xD

[Ezio]

Wszedł. Miał zamiar znaleźć Nicki, idąc po jej tropie. Zastanawiał się tylko, jak to wytłumaczy Młodej.

[Elynn]

Weszła. Patrzyła na 'pana'.

[Elynn]

//Lece na zaj. teatralne. potem wbijjjem.

[Ezio]

Z resztą. Co jej będzie tłumaczył. Po prostu zrobi, co ma zrobić i tyle. Niech Nicki jej potem tłumaczy.
Doszedł do ławki, gdzie wcześniej siedzieli i złapał trop, jednak w ten sposób, żeby nikt się nie rozientował. Przystanął chwilę w miejscu i poszedł w kierunku, w którym udała się wcześniej poszukiwana dziewczyna.


_____
z.t.

Uhmmmmm...

[Elynn]

//ostatni poscik :3

Poszła za nim. //z.t.//

[Alexandra]

Zaparkowała swój motor przed blokiem, do którego się niedawno przeprowadziła i poszła przed siebie, rozeznać się trochę w mieście. Co prawda, było jeszcze bardzo wcześnie rano, ale ona i tak nie miała, w sumie, co teraz ze sobą zrobić. A powietrze było takie rześkie.
Doszła do parku. Przespacerowała się w tę i z powrotem, żeby rozprostować kości po długiej podróży. Włożyła do uszu słuchawki i puściła sobie muzykę. Po chwili wyjęła też z kieszeni w skórzanej kurtce zdjęcie z dwoma chłopakami w dresach. Jeden z nich miał zamazaną flamastrem twarz. Wyglądało to tak, jakby ktoś chciał się wyżyć chociażby na jego podobiźnie. I rzeczywiście tak było.
- Już ja cię dorwę... Pożałujesz tego, co zrobiłeś mojej siostrze... - szepnęła do siebie, niemal niedosłyszalnie, z tajemniczym, złowieszczym uśmieszkiem na ustach.

[Alexandra]

Przedarła zdjęcie i schowała do kieszeni.
Rozejrzała się na boki. Dostrzegła fontannę. Przypomniało się jej, że przecież to miasteczko leży w sumie nad morzem. Dawno nie była już nad wielką wodą. Trzeba skorzystać z okazji. Wyjęła więc z uszu słuchawki i zapytała pierwszego lepszego przechodnia, którędy ma iść, by dojść do plaży. Ruszyła według udzielonych jej wskazówek.


_____
z.t.

[Connor]

Szedł pewnym krokiem przez park. Kątem oka dostrzegł gdzieś w głębi dość imponujących rozmiarów fontannę. Jako, że zbytnio mu się nie śpieszyło, więc skierował się w jej kierunku, by trochę oderwać się od zwykłej codzienności. Podszedł spokojnie bliżej i oparł się o barierkę, podziwiając rozpryskującą się wkoło wodę.
Rozejrzał się dookoła. Nagle jego uwagę przykuła dziewczyna o białych włosach. Kiedy przeszła obok niego, zorientował się, że to jednak nie Ciri. Westchnął rozczarowany i uświadamiając to sobie, zaśmiał się z siebie w duchu.
Od ich ostatniego spotkania minęło parę miesięcy. Od tamtego czasu zmienił się trochę. Był bardziej pewny siebie. Chodził wyprostowany i z lekko uniesioną głową. Nie widać było już po nim śladu dawnej żałoby. Zamknął ten rozdział na rzecz nowej historii. Poświęcił się doskonaleniu swych umiejętności i poszukiwaniach artefaktu. Znalazł już parę zagadek i wskazówek, za którymi musiał podróżować w różnych stronach świata. Czuł jednak, że nie jest jeszcze zbyt blisko, ale wiedział, już przynajmniej cokolwiek o rzeczy, której szuka.
Kolejny ślad przygnał go z powrotem w te strony.
Powrócił myślami do Ciri, z niewidzącym wzrokiem nadal utkwionym w rozbryzganej wodzie, rozświetlonej promieniami ciepłego, letniego słońca. Ciekawe, co z nią?...

[Ciri]

Weszła. Ciri tak bardzo inna. Nie bała się mężczyzn, bo zniszczyła wszelkie demony w swojej głowie. Znalazła odpowiedzi na swoje pytania. Zaprzyjaźniła się z Loganem, ale coś ją bolało. Nie widziała się z Connorem od dłuższego czasu. Wyjechała stąd jakiś miesiąc temu, ale wróciła. Nie potrafiła rozstać się z tym miejscem. Dokończyła swoje sprawy. Zadumana usiadła na brzegu fontanny. Spojrzała w wodę. Odłożyła torbę ze swoimi rzeczami na ziemię. Dlaczego ciągle wraca do tego miasta? Uśmiechnęła się do siebie. Wiedziała. Ale to nie czas by o tym mówić.
Z torby wyjęła książkę, a raczej kolejny zeszyt pełen opisów i notatek. I zdjęć. Jej, Alyss, Dannyla i Sam'a. Zdarzały się również inne osoby. Takie jak na przykład rodzice Logana i sam Logan jako dzieciak.
Podniosła głowę rozmarzonym wzrokiem wpatrując się w wodę.

[Connor]

// W i takich chwilach mam ochotę napisać książkę xD

W końcu oderwał się od rozmyślań i spojrzał na chwilę w górę, prosto w słońce. Potem rozejrzał się ponownie wkoło. Przy fontannie znów dostrzegł dziewczynę o białych włosach. Uśmiechnął się do siebie z politowaniem, myśląc, że to wyobraźnia płata mu figle.
Przekonał się jednak, że to nie prawda, kiedy lekki podmuch wiatru przyniósł mu jej zapach. Faktycznie. To musiała być ona! Nigdy nie zapomniał tej woni.
Spojrzał w jej kierunku i znowu odezwał się w nim dawny, trochę nieśmiały Connor. Ale tylko na chwilę.
Zastanawiał się jedynie, czy to wszystko ma jakiś sens. Przecież tyle przeszkód...

[Ciri]

//Ha, nie będzie tak łatwo i Ciri sama nie podejdzie... xD

Zeszyt spoczywał na jej kolanach, ale ona już o tym nie myślała. Skupiła się na kimś innym. Zastanawiało ją co się działo z Connorem. Podniosła wzrok na okolicznych ludzi i zamarła zaskoczona. Nie, to nie może być on. Zamrugała, ale postać tak-bardzo-podobna-do-Connora, nie znikała, gorzej, nadal tam stała.
Nie mogła mylić się aż tak bardzo. To on... Ale, czy to ważne? Nie widzieli się tyle czasu. Co prawda, czuła, że jej serce nadal bije zbyt szybko, zdenerwowane, jak złowiony w klatkę ptak. Ale nie chodziło przecież tylko o nią, a o niego. A jego uczuć nie potrafiła odgadnąć.

[Connor]

// Haha xD
A, to pobawimy się jeszcze chwilkę xD

Nie poruszył się, chociaż wiedział, że Ciri go dostrzegła. Starym zwyczajem, przygryzł jedynie dolną wargę.
Czy to wszystko ma jeszcze jakiś sens?... Właściwie, to sam nie był pewny swoich uczuć. Z drugiej strony wiedział, że dziewczyna wcale nie jest mu obojętna.
Nagle spochmurniał, wlepiając wzrok w wodę.
Tylko, że nie chciał, by to wszystko skończyło się, jak z Jessicą. Nie chciał zrobić krzywdy Ciri.

[Ciri]

Odwróciła wzrok, zauważając zmianę w Connorze. Wstała zdecydowanie. To nie czas, by bawić się w podchody. Zgarnęła swoją torbę, zeszyt i... Do cholery, nie miała dość siły woli, by po prostu odejść z dumną miną. Nie podchodzi, widocznie nie chce.

//xD

[Connor]

Zerknął na dziewczynę. Miał wrażenie, że jeśli ona teraz sobie pójdzie, to już będzie koniec. Wszystko się skończy, zanim się jeszcze zacznie.
I on ma na to pozwolić? Nie. Co to, to nie.
Odkleił się wreszcie od barierki i podszedł do Ciri.
- Cześć - zaczął z nieśmiałym uśmiechem, jak gdyby nigdy nic.


_______________
Sorry, nie zdążyłam napisać przed pójściem do kościoła xD
Tyle się mordowałam, a i tak niewiele z tego wyszło xD