Miejsce zebrań

[Nicki]

//yhhhm

[Ezio]

-Tyle na dziś - mruknął zirytowany. Ta dzisiejsza młodzież... Spojrzał w kierunku, gdzie ostatni raz widział Ezia. Już go tam nie było. Auditore westchnął i odszedł w kierunku pozostałych Assassinów.

[Nicki]

//Ka on jest! //

Westchnęła i poszła w kierunku jeziora. <wyszła>

[Ezio]

Dotarli tutaj. Po drodze jeden z nich wstąpił do swojego mieszkania w mieście i zabrał apteczkę. Auditore położył ledwo żywego Ezia na ziemi, na swoim płaszczu i z pomocą młodego bruneta - Konrada, zajął się nim. Omar z kolei, kląc pod nosem, pomógł opatrzeć się Alexowi. Na szczęście jego rana nie była zbyt głęboka.

[Alyss]

Lyss dotarła za nimi aż tutaj. Spojrzała na Ezia.

[Nicki]

Weszła licząc że już tu są. Okay, są. Usiadła pod drzewem i przyglądała się im.

[Alyss]

Odsunęła sie. Przysiadła zaczynając czyścic nóż.

[Ezio]

Auditore i Konrad skończyli w końcu opatrywać Ezia. Chłopak miał gorączkę, złamane trzy żebra, pękniętą szczękę, na całym ciele mnóstwo siniaków i coś majaczył. W końcu jednak zasnął. Wujek usiadł na ziemi koło niego. Reszta Asasynów musiała już spadać, więc pożegnali się i poszli.
- Nie chciałem, żebyście szły z nami, żeby was nie narażać - zaczął Auditore - Dość do tej pory przeżyliście...

[Nicki]

Zamknęła powoli oczy. Zaczęła rozmyślać. /z.w

[Alyss]

-Poszłam... Bo dość już skrzywdzili- wpatrywała się tępo w ziemię-Odebrali mi nauczyciela i opiekuna. Co prawda, był idiotą, ale to jednak przyjazna dusza. Do dziś mam blizny. A ja wtedy nikogo nie skrzywdziłam. Zrobili to bez sensu.

[Ezio]

- Nie wszystko w życiu ma sens... A przynajmniej tylko tak nam się wydaje... - zaczął filozofować. On też nie mało przeszedł.

[Alyss]

-Rzadko co ma go w ogóle. Wiem. Dużo się nauczyłam od tamtego czasu.

[Ezio]

Pokiwał powoli głową i wbił wzrok w ziemię przed sobą. Ezio tymczasem cicho jęknął przez sen.

[Alyss]

Schowała nóż i uniosła wzrok.

[Nicki]

Otworzyła oczy. Spojrzała w ich stronę.