Zamek nad jeziorem

[Ezio]

Miał zamiar powiedzieć, żeby nie odchodziła, ale zczaił się, że pewnie niezbyt dobrze się czuje, siedząc obok, kiedy oni rozszyfrowują swoje drzewo genealogiczne...
- Czyli tyle czasu matka nas okłamywała... - mruknął, gapiąc się w podłogę.
- Yhmm... - niby potwierdził Connor.
- Lyss... To co się z tobą wtedy działo? I jak to się stało, że nie wiedzeliśmy o sobie?

[Alyss]

-Nie powiedziała wam nic o mnie, bo brała mnie za potwora. Przemieniłam się dużo zbyt wcześnie i spowodowałam wypadek. Mój ociec zginał, matka odeszła zabierając ze sobą Connora. Ja zostałam. W pewnym momencie dziadek miał mnie dość i chciał mnie utopić. Zwiałam i błąkałam się po lasach. Niemal cały czas w skórze wilka. Potem znalazł mnie On. Wychował, nauczył walczyć powiedział kim jestem. Później złapali nas łowcy. On nie przeżył tortur, ja niemal też. Wypuścili mnie i dotarłam tutaj.

[Ezio]

- Uhh... To lekko nie miałaś - rzucił Ezio. Po dłuższej chwili dodał - To takie dziwne uczucie... Nagle się dowiedzieć, że się ma siostrę...

[Alyss]

-Ja dostałam w puste miejsce dwóch braci-odparła.-Nie ma co się nad soba użalać.

[Ezio]

Ezio normalnie wysiadał psychicznie.
- Sorka, ale... Muszę to sobie... No, muszę to wszystko ogarnąć... - powiedział, wstając. Nie zwracał nawet uwagi na to, że nie ma władzy w lewej ręce. Obejrzał się jeszcze raz na rodzeństwo i po prostu wyszedł.
Connor cicho westchnął. Spojrzał na Alyss.

[Alyss]

-Trochę dużo jak na jeden raz.-uśmiechnęła się krzywo.

[Connor]

Potaknął. Wstał i wyjrzał przez niewielkie okienko.

[Alyss]

Spojrzała na brata. Zmarszczyła nos postępując kilka kroków naprzód.

[Ezio]

// Nwm, co pisać xD

[Alyss]

//Ja też nie. Fabuły brak u.u Fabuła nas nie kooochaaa

[Ezio]

// *chlipie* Wyrodna fabuła! ;________; xD

[Alyss]

//wymysl coś!

[Ezio]

// 

[Connor]

Zaciągnął się powietrzem. Spojrzał przy tym w górę. Na jednym z kamiennych bloków wydrapany był niewielki, tajemniczy symbol. Wydawało mu się, że skądś go kojarzy. Zmarszczył brwi i wyciągnął rękę w kierunku owego znaku. Ostrożnie dotknął kamienia. Po chwili namysłu mocniej na niego naparł. Nic. Zaczął go ostukiwać. Wydawał inny dźwięk od pozostałych - pusty odgłos. Connor spojrzał porozumiewawczo na Lyss.

[Alyss]

Podeszła bliżej unosząc brew. Spojrzała na kamień.