Kręte uliczki

[Fox]

- Zrobi mi krzywdę. Nie mogę.
Umilkła wpatrując się w niego nieco zaskoczonym wzrokiem. Spłoszył ją tym pytaniem.

[Jon]

- Nic ci nie zrobi, tylko dlatego, że mi powiedziałaś. Nie dowie się.
Zaczynało go to powoli denerwować, ale powstrzymywał się, widząc że prędzej w ten sposób coś osiągnie, jeśli ma cokolwiek osiągnąć.
To przeszkolenie... To musiało być jednak coś więcej, niż tylko wojskowe. Ale jakie?...

[Fox]

- Ściany mają uszy. Poza tym, jego imię i tak ci nic nie powie.

[Jon]

- To powiedz mi coś takiego, co będzie przydatne.

[Fox]

- Dlaczego? Dlaczego mam mówić?

[Jon]

- Bo tak będzie lepiej dla ciebie - nadal spokojny głos.

[Fox]

- A co mi zrobisz? Zabijesz? Śmierć mi nie straszna.

[Jon]

- Przecież istnieją gorsze rzeczy od śmierci.
Został psychopatą!...
Miał tylko nadzieję, że nie będzie w stanie spełnić tych gróźb. Miał nadzieję, bo nie wiedział, na co go stać.
Ale żeby robić krzywdę kobiecie jedynie z powodu kawałka szkła z płynem, który, diabli wiedzą, do czego służył? Oby to rzeczywiście było warte zachodu.

[Fox]

- A zrobisz je? Nie sądzę - wiedziała, że kusi los, ale jej instynkt samozachowawczy stwierdził, że w tej chwili da nogę, póki jeszcze może.

[Jon]

// Dobre, to to xD

- Uważaj, bo się przekonasz! - warknął wściekle, czując, że traci przewagę.

[Fox]

- Groźby bez pokrycia mnie nie przerażają - uśmiechnęła się drwiąco.

[Jon]

Spojrzał w jej oczy.
I zmiękł.
Wcale nie chciał na siłę udowadniać, że to on panuje nad sytuacją. Nie miał ochoty znęcać się nad nią fizycznie. Jedynie zacisnął bardziej pięść na ubraniu Fox, wciąż jej nie puszczając, mimo zaprzestania ogólnej agresji.
- Muszę to odzyskać, rozumiesz?

[Fox]

- To nie jest już w mojej mocy. Naprawdę... - odwróciła wzrok.
- Chcesz radę? Daj sobie spokój. To nie miejsce dla takich jak ty.

[Jon]

- Nie rozumiesz... - westchnął.

[Fox]

Szarpnęła się.
- Być może nie rozumiem.