Siedziba Ostrzy

[Ciri]

- Bo jestem winny jej przysługę. A to źle. No i ją lubię - wzruszył ramionami, jakby była to najmniej ważna kwestia.

[Connor]

// Co przewiduje dalej scenariusz? Pytam, żebym nie schrzaniła ewentualnego misternego planu xD

[Irina]

//Scenariusza nie ma, Ciri i Connor tylko muszą spotkać się bez świadków, których Connor chciałby pobić xD

[Connor]

// A. To mogem najpierw zwołać aśków, nie? xD
Potem można dać standardowe, przypadkowe spotkanie na ulicy, albo coś w tym stylu.

[Irina]

//Możesz ^^

[Connor]

//Jeej! ^^

Miał już coś powiedzieć, ale jego uwagę przykuł znajomy mu zapach. Obejrzał się za siebie. W głębokim cieniu budynku, opierając się o jego ścianę, stał mężczyzna. Ubrany był w dość charakterystyczny strój - asasyn.
Connor obejrzał się na Logana, potem znowu na swojego zakonnego brata. Mruknął coś niewyraźnie pod nosem i skierował się w stronę tego drugiego. Kiedy się zbliżył, tamten chwycił go nagle za ramię i ledwie dosłyszalnie szepnął, że Connor ma iść z nim. Jego wyraz twarzy wyraźnie dawał znać, że to coś poważnego. Nie pozwolił Auditore (kurna, jak mnie to teraz drażni - Connor Auditore ;-;) nawet podejść na chwilę do Logana. Moment później już ich nie było - jakby się rozpłynęli.

[Irina]

Logan przez chwilę czekał, sam nie wiedząc po co.
- Tchórz - prychnął do siebie, po czym zawrócił, by odejść

[Ciri]

Tony odwrócił głowę, by na nią spojrzeć.
- Będzie ci potrzebna medyczka? - nadal siedzieli w aucie.
- Nie, poradzimy sobie. Daj mi tylko moje narzędzia.
Skinął głową. Wysiadł i powędrował do tylnich drzwi, by je otworzyć.
- Idźcie do pokoju Logana, jest chwilowo... nieczynny. Porozmawiam z Lambertem - mruknął.
Gdy odszedł, Ciri odwróciła się z uśmiechem do Connora.

[Connor]

Niby odwzajemnił uśmiech, ale jakoś tak nieprzytomnie. Myślami był, chole*a wie, gdzie.

[Ciri]

Złapała go za rękę i pociągnęła za sobą. Przez chwilę błądzili podziemnymi korytarzami, bo nad ziemią było raczej niewiele. Ciri szła pewnie, po drodze odbierając od Tony'ego swoje rzeczy i ciuchy dla obojga. Przyjaciel odprowadził ich aż do drzwi i posłał Connorowi groźne spojrzenie. Ciri prychnęła zamykając drzwi.
Pokój był raczej niewielki i nie nosił śladów niczyjej obecności. Logan spędzał więcej czasu u Tony'ego a własny pokój otrzymał dlatego, że do niedawna był nieletni i nikt nie musiał mu płacić, teraz zresztą również otrzymywał niewielkie sumki.

[Connor]

Rozejrzał się po pomieszczeniu, cały czas bawiąc się wargą, zagryzając ją.
- Jak długo tu zostaniemy? - zapytał wreszcie, odwracając się do Ciri.

[Ciri]

- Jutro rano się wyjaśni. Tony nie złapie wcześniej Lamberta. Bo widzisz, był już plan, żeby mnie odesłać, ale teraz nie wiadomo co z tobą. Będziesz musiał mnie opatrzyć, nie dam rady zrobić tego sama. Jak źle ty się masz?

[Connor]

Skinął głową.
- Mi nic nie jest.

[Ciri]

- Oczywiście. Facetom nigdy nic nie jest, testosteron leczy was samoistnie - prychnęła, przewracając oczami.

[Connor]

- Taak... - mruknął, zaciskając palce lewej ręki, a raczej to, co z nich zostało, w kieszeni bluzy. Na chwilę dopadły go wspomnienia. Wszystkie najgorsze potyczki i wydarzenia, z których uchodził ledwo żywy.
Dzisiaj też niewiele brakowało, by pożegnał się z tym światem, ale te "ranki", w porównaniu z tym, co przeżył wcześniej... To tylko zadrapania.
- Lepiej pokaż swoje rany.