Amazing Monster Wolf's World

//To ja może już ją umrę?

-Rzeczywiście tak mam na imię-prychnęła. Bo nagle zrobiło się poważnie. A Lyss wolała bronić się fałszywą wesołością przed strachem.

Odwróciła wzrok. Tak naprawdę cholernie się bała. Zawsze sądziła, że ten moment będzie najwspanialszy w życiu. Nigdy nie chciała miec tatusiowatego męża i gromadki dzieciaków. Ona chciała umrzeć. Może dlatego, że jedyna osoba, która odważyła się pokochać ją, nie żyła. I nigdy mu nie powiedziała, że go kocha. A teraz durnie boi się śmierci.

Tykła brata palcem.
-Spokojnie. Wszystko będzie dobrze. Jesteś dużym, samodzielnym chłopcem to sobie poradzisz.

-Naprawdę? Pomyśl... Nigdy się nie poddałeś?-rozkaszlała się na nowo. Z każdą chwilą robiła się coraz bledsza. Z zamyśleniem spojrzała na swoją ranę i dłoń unurzaną(?) we krwi.

Parsknęłaby śmiechem, co prawda, nieco udawanym, ale jednak. Z tym, że śmiech skończyłby się zadławieniem własną krwią, która zaczynała cofać się do przełyku skąd trafiała również do płuc poprzez uszkodzoną nagłośnię.
-Walcz? Walczyłabym gdybym chociaż miała o co. Ja marzyłam o śmierci taka jak ta, od kiedy rozszarpałam na strzępy zabójców Dannyla. Bo nagle skończyła mi się motywacja do życia. Śmieszne, że nigdy nie miałam dośc odwagi by zrobić to na własnych warunkach i choćby się powiesić.
Logan milczał z ciężko zwieszoną głową. Nie potrafił teraz mówić. Zacisnął nerwowo dłonie w pięści.

Taki nieuświadomiony jeszcze. Ta akcja z ptakiem była niezła.