Amazing Monster Wolf's World

Nie odpowiedziała. Cała ta rozmowa tylko ją denerwowała. Zerknęła na siostrę, ale nie próbowała jej powstrzymać mowami o tym, że pogorszy swoje rany.
- Co teraz? Skoro wiemy?

Logan zamrugał szybko, zaskoczony gradem pytań.
- Zwolnij trochę.
- Dużo się działo. Nawet bardzo. Ale chyba nie jestem upoważniony, by ci o tym gadać. To samo o organizacji, mam tu robotę, a przed chwilą zawaliłem szefowi, więc nie chcę się jeszcze bardziej pogrążać.
Na chwilę zamilkł spoglądając w niebo.
- Tony to wilkokrwisty, jeden z nas i zdaje się zna Ciri lepiej niż wszyscy inni. Nie wiem co ich łączy, nie umiem tego rozpracować. W każdym razie, ona mu ufa, przez pierwsze miesiące, gdy jeszcze nie wiadomo było czy przeżyje, tylko on mógł do niej podchodzić bez ryzyka oberwania czymś ciężkim. Nie wiem, kiedy wtedy sypiał, bo jakoś tak wyszło, że był zawsze. I wiesz, chyba niezbyt cię lubi.

Logan w samą porę zjawił się w pomieszczeniu. Szarpnął Connora w tył i stanął pomiędzy mężczyznami. Przez chwilę obserwował Connora, czy ten nie zrobi czegoś tak głupiego jak rzucenie się na chłopaka. Jednak gdy Lambert poruszył się, by odejść przytrzymał go w żelaznym uścisku. Bez ostrzeżenia mocno przyłożył Lambertowi w twarz.
- To od niej. A to... - uderzył jeszcze raz - ode mnie.
Mężczyzna powoli osunął się po ścianie nieco oszołomiony.
- I nie radziłbym spotykać się teraz z Tonym. Z tego co wiem, ona płakała w jego pokoju. A Tony nie będzie się bawił.
Logan wyglądał na wzburzonego. Spojrzał na Connora.
- Mam coś dla ciebie, jeśli odpowiesz mi na jedno pytanie. Ale wolałbym nie rozmawiać tutaj - mruknął kierując się w stronę wyjścia.

//A... Hmm... Okay.

Cios nie dosięgnął jej, wystarczyło tylko, by się uchyliła. To co sie stało z templariuszką ją zaskoczyło. Ostrożnie uklękła obok, gotowa w każdej chwili odskoczyć.
-Nie zabiję cię - powiedziała cicho, po chwili zastanowienia.

Odpowiadają:
Ciri
Dannyl
Sarah (siostra Ciri)
Lambert
Logan
Tony
John Winchester
Irina
James
Clinton
Iskra
Natasha
Fox
Peter
i ci inni o których zapomniałam...

//Tak mnie w niepewności czymać, ty zły człowieku tyyy.

Zablokowała cios ostrzem z dziecinną łatwością, ale sztylet omal jej nie dosięgnął. Szybki rzut ciała w prawo, po to by uratować odsłonięte gardło, poskutkował ciosem w odsłonięte lewe ramię. Odskoczyła na bezpieczną odległość i zwolniła ukryte ostrze. Przyczaiła się, próbując ocenić przeciwnika. Poprawka, przeciwniczkę. Poruszyła lewą ręką, bo krew zaczęła spływać jej po palcach, powodując ślizganie się w dłoni wyciągniętego niewielkiego noża do rzucania. Jeden ruch i ostrze poszybowało w kierunku prawego ramienia templariuszki, tuż pod obojczykiem.

Natasha powstrzymała przekleństwo, składając na ziemi ciało "czujki". Omal się na niego nie natknęła, omal nie zdradziła pozycji. Uratował ją węch. Mogli się tego spodziewać. Pułapka. Już miała zawrócić, by ostrzec nadchodzącego zdrajcę templariuszy, ale powstrzymała się. Po pierwsze, facet już był spalony i dalsza współpraca z nim mogłaby być niebezpieczna. Lepiej pozwolić im go zabić. Po drugie, jeśli będzie to jedna osoba, można by ją schwytać i przesłuchać. Czekała w napięciu, dopóki nie usłyszała odgłosu otwieranych drzwi. Popędziła szybko, żeby je przytrzymać, tak by mogła wejść nie wywołując hałasu. Nie wlazła do środka, w światło jak tamten idiota, ale została na zewnątrz, przez nikłą szparkę obserwując sytuację wewnątrz, gotowa zareagować.