Salon, ogród itp. w jednym xD

[Ciri]

Wstała spoglądając na Connora.
-Lepiej się czujesz? Bo wiesz.. Może przyjdzie tu ktos z twojego zakonu i lepiej żeby mnie nie spotkali.

[Connor]

- A któż by miał do mnie przyjść? Nie mam przyjaciół - bąknął, rzucając jej ukradkowe spojrzenie. Nie miał ochoty zostawać sam. Obawiał się, że jego nadwyrężona psychika by tego nie zniosła.

[Ciri]

-Jestes pewien?-podeszła bliżej. Spojrzała na niego. Trochę się bała, ale jednoczesnie nie chciała zostawiac tu jego i iść samej.

[Connor]

- Tak, jak tego, że, nawet gdyby, nie będą mnie szukać w mieszkaniu Ezia - mruknął, odwracając się do okna tyłem i spoglądając smutnym wzrokiem po pomieszczeniu.

[Ciri]

Stanęła za nim i nieśmiało położyła mu dłoń na ramieniu.

[Connor]

Nie sprzeciwił się. Przeniósł wzrok na nią i spojrzał jej w oczy.
Przecież miał nie ufać.
Ale tak się nie da. Z resztą, to ona go w końcu wyciągnęła stamtąd...

[Ciri]

Uśmiechnęła się delikatnie, zaledwie cieniem prawdziwego uśmiechu. Nie chciała, żeby był smutny. Nie do końca rozumiała własne uczucia.

[Connor]

Odwrócił głowę. To, co się z nim działo, było jakieś takie niepojęte.


__________
To szo? Pójdą dzieś?...

[Ciri]

Odsunęła się, nagle jakos zawstydzona i poczuła, że pieką ją policzki. Nie potrafiła tego zrozumieć.
Niom.

[Connor]

- Nie... Jesteś głodna? - zapytał, żeby jakoś zagłuszyć tą przeklętą ciszę.
Mogliby pójść na miasto. Chrzanić, że wyglądał, jak wyglądał.

[Ciri]

-Może... Trochę-mruknęła. Jakoś szczególnie nie była, ostatnie wydarzenia skutecznie to zagłuszyły.

[Connor]

- To trza by pójść na miasto. Wątpię, żeby tu cokolwiek było do jedzenia - mruknął.
Ale musiałby się w coś przebrać. A to oznaczałoby konieczność skorzystania z ubrań Ezia...

[Ciri]

Skineła głową. Wrzuciła swoje rzeczy do torby.

[Connor]

Cicho westchnął. Spróbował jakoś się przełamać i poszedł poszukać jakichś ubrań. Tak, jak się spodziewał, w pokoju panował niezły bałagan. Sprzątanie nie było w stylu Ezia. Connor uśmiechnął się pod nosem, sam do siebie. W końcu znalazł dresy, które na niego pasowały. Bluza miała duży kaptur. I dobrze. Będzie mógł jakoś ukryć pod nim swoją "rozoraną" twarz. Obciągnął lewy rękaw, żeby schować w nim dłoń z wybrakowanymi palcami.
Nie najlepiej się czuł, nosząc na sobie ciuchy Ezia, ale cóż poradzić... Wszedł z powrotem do salonu i zerknął na Ciri.

[Ciri]

Skinęła na niego głową zarzucają torbę na ramię.