Klify

[Connor]

- Czy ty sobie kpisz? - oburzył się. Tym razem nie krył emocji. Mogła i nie ufać asasynom, ale nie pozwoli, żeby mu się tu wykrwawiła!


_______________
Jak chceeesz... Nie mam zielonego pojęcia o tym wszystkim xD

[Ciri]

-Jestem wilkiem, mam swoją dumę ponad życie. Zrozumiałbyś to gdybyś...-urwała bo wiedziała, że może skrzywdzić go tym stwierdzeniem.
Odwróciła wzrok.

[Connor]

Zmarszył brwi.
- Gdybyś...? - powtórzył wyczekująco.

[Ciri]

Nie odpowiedziała. Urwała kawałek materiału i zatamowała krwawienie. Jako tako.

[Connor]

Zacisnął usta i odwrócił głowę. Miał totalnie mieszane uczucia.
- Hej, Connor! - ktoś nagle zawołał z góry. Chłopak spojrzał w tamtym kierunku. Walter.
- Łap! - wrzasnął tamten i zrzucił z góry coś owiniętego w folię nieprzemakalną. Przedmiot spadł parę metrów od nich. Connor popłynął po to coś, które okazało się apteczką. Położył ją na kamieniu, obok Ciri.
- Sorry, że ci nie pomogę, ale nie mam o łataniu pojęcia - mruknął, nie patrząc się na nią.

[Ciri]

Otworzyła apteczkę, nie odpowiadając. Nabrała troche gazy. W milczeniu opatrzyła ranę i zabandażowała ranę. Dopiero po wszystkim zdecydowała się na niego spojrzeć. Cały świat posypał jej się na głowę. Straciła wszystko czemu mogłaby zaufać. Zgubiła się.

[Connor]

Wygramolił się z wody i usiadł na kamieniu obok. Zwiesił smętnie głowę. Czuł się jak zbity pies. Nie miał pojęcia, dlaczego. Chociaż... Pewna myśl chodziła mu po głowie. Uważał ją jednak za zbyt śmiałą i usiłował zagłuszyć. Powodowało to jednak jedynie coraz gorsze samopoczucie.

_______
Pfff... Nienawidzę zjadania słów ;-;

[Ciri]

Skończyła. Bez słowa ukryła twarz w dłoniach. Z trudem udało jej sie powstrzymać płacz. Bo wszystko co dotąd miała straciła.

[Connor]

Podniósł głowę i spojrzał na dziewczynę. Zrobiło mu się jej żal.
- Ciri...?

[Ciri]

-Hmm..?-tylko tyle udało jej się z siebie wydobyć. Bała się, że jesli próbowałaby powiedziec coś więcej rozpłakałaby się. Potrzebowała pocieszenia, ale nie śmiała o nie prosic. A może nikt jej tego nie nauczyć? Powiedziano jej, by sama radziła sobie z problemami. Starała się.

[Connor]

- Wszystko okay? - zapytał, miękkim głosem, lekko przechylając głowę.

[Ciri]

Podniosła wreszcie głowę i zapatrzyła się w wodę.
-Nie-odparła cichym, lekko zduszonym głosem.

[Connor]

Wziął głębszy wdech.
- Mogę ci jakoś pomóc?... - zapytał, uważnie się jej przyglądając. Chciał ją jakoś pocieszyć, ale nie wiedział, jak się do tego zabrać.

[Ciri]

-Ja...-przez chwilę chciała o coś poprosić-Ja sobie poradzę.
Kłamała. To wszystko było ponad jej siły.

[Connor]

- No cóż... Jak chcesz - westchnął cicho. Widział, że coś jest nie tak, ale nie da się nikogo na siłę uszczęśliwiać.
Rozejrzał się dookoła. Wiecznie tu przecież nie będą siedzieć. Trzeba jakoś wykombinować, żeby wrócić na górę... Chyba, żeby posłać kogoś po łódź. Tak, to chyba będzie najlepsze rozwiązanie. I najbezpieczniejsze.
- Walter! Jesteś tam jeszcze? - ponownie krzyknął. Wołany pojawił się nad krawędzią.
- Jestem.
- To ściągnij jakiś transport wodny. Łódka, ponton, cokolwiek! I ruszaj się!
Walter miał już dać złośliwy komentarz, ale powstrzymał się. Cofnął się i zniknął im z zasięgu wzroku.