Miejsce zebrań

[Nicki]

Tutaj się spotykamy, gdy trzeba coś omówić itd.

[Nicki]

Weszła powoli. To miejsca zebrań było jakieś 20 metrów. Szła powoli.

[Ezio]

Podążając za dziewczyną trafił nad jezioro. Jako wilkokrwisty miał wyczulony węch, więc wyczuł z daleka obecność innych Assassinów. Wyprzedził ją i znalazł się na miejscu przed nią. Kiedy przyszła, spojrzał na nią tylko zawadiackim wzrokiem.

[Nicki]

Doszła. Zobaczyła chłopaka. Widać inni assassyni też się ,,zaciekawili" obecnością nowego.

[Ezio]

Oparł się o drzewo, koło dziewczyny.
- Poradziłem sobie i bez twojej pomocy - rzucił z przekąsem.
- Hej! Młody! Kto ty jesteś? Pierwszy raz cię tu widzę... - jeden z Assassinów podszedł do chłopaka i zdziwił się- ... Ezio?

[Nicki]

-Znacie sie!- wydusiła. No nie, jeszcze tego brakowało!

[Ezio]

Ezio tym razem spojrzał ze zdziwieniem na dziewczynę.
- Tak, i co z tego? -zapytał.
- Co tam u twojego ojca? - zagaił rozmowę wujek chłopaka.
- Nie żyje ... - odparł Ezio.

[Nicki]

Nie miała zamiaru słuchać pogaduszek ,,rodzinnych". Usiadła więc pod jednym z drzew i zaczęła kontynuować lekturę. Na książce widniał napis ,,Wilkokrwiści Assassyni- Pierwsza Przemiana".

[Ezio]

Assassin położył rękę na ramieniu bratanka.
- Templariusze... - syknął i zacisnął pięści. On im jeszcze pokaże!
Rok temu Ezio został sierotą. Jego ojciec, wraz ze starszym bratem, polegli walcząc przeciwko odwiecznym wrogom Assassinów - Templariuszom. Matka zginęła, kiedy wracała z częścią watahy z polowania. Łowcy wytropili ich przez nieostrożność jednego z wilkokrwistych, którego jakiś czas wcześniej myśliwi zobaczyli przemieniającego się. Auditore był wtedy małym chłopcem i bardzo kochał matkę. Od jej śmierci miał po prostu bzika na punkcie ochrony tajemnicy wilkokrwistych.
Ezio odwrócił wzrok. Mignął mu tytuł książki czytanej przez dziewczynę, której imienia w sumie nawet nie znał. Uświadomił sobie, że tę samą książkę czytała w kawiarence. Odepchnął rękę wuja i szybkim krokiem podszedł do Assassinki.
- Zwariowałaś?! Czytałaś to w mieście, przy tych wszystkich ludziach?! Wiesz, jak to się mogło skończyć?! - wybuchnął.
W takich momentach Ezio bywał nieprzewidywalny. Na szczęście jego wujek był od niego silniejszy i złapał go od tyłu, w ten sposób, żeby nie mógł się ruszyć. Puścił go dopiero, gdy ten się uspokoił.

[Nicki]

Popatrzyła się tylko na niego, wiedziała że nie powinna czytać tej książki w mieście, ale zrobiła to tak... z przyzwyczajenia. Wiedziała że będzie miała teraz kłopoty, więc się nie odzywała.

[Ezio]

Ezio urażony, odszedł ładny kawałek i usiadł po turecku, obserwując wszystkich z daleka.
Assassin Auditore (jako, że jest bratem ojca Ezia, ma to samo nazwisko, co on) podszedł do Nicki.
- Jak się nazywasz?

[Nicki]

-Nicki? Byłam tu mnóstwo razy, ale no cóż jak się nie można przemienić to nikt cię nie widzi.- oburzyła się.

[Ezio]

- Spokojnie... Na starość ma się gorszą pamięć - uśmiechnął się, lecz zaraz spoważniał. - Musisz być ostrożniejsza... Przez tego typu nie uwagę zginęła jego matka - wskazał głową Ezia - dlatego jest taki... Nerwowy...


____________
Sorka, myślałam, że też bawisz się w "świeżaka" xD

[Nicki]

//Spoko, jest ciekawiej.//

Bez słowa schowała książkę do torby-Długo jeszcze?-powiedziała niecierpliwiąc się.

[Ezio]

______________
Że masz na myśl to niby zebranie? xD