Dom myśliwego

[Connor]

- A co?... Też byś chciała?... Wiesz, mam jeszcze trochę tego. Dobry, tani towar - mówił zwykłym, naturalnym tonem. Właściwie jedynie po treści wypowiedzi i trochę szerszych niż zwykle źrenicach można było wywnioskować jego aktualny stan "trzeźwości".

[Ciri]

- Ty tak serio? - powiedziała cicho.
- Spójrz na mnie.

[Connor]

- Jak najbardziej serio - potwierdził dość zamaszystym skinieniem głowy.
- Z przyjemnością, piękna - powiedział z uśmiechem, wlepiając w nią wzrok.


_________________
Ten uśmiech musiał wyglądać jak uśmiech zombiaka. Connor jest takim wrakiem człowieka, że mogłby z powodzeniem przypominać owego umarlaka xD

[Ciri]

- Jesteś okropny w tym stanie. Ale i tak cię kocham - uśmiechnęła się,  trochę wymuszenie.

[Connor]

Jeszcze szerzej się uśmiechnął.
- To chcesz trochę? Dla tak pięknej, miłej pani okazyjna cena. Tylko jeden buziak!

________________
A ja kocham tę wypowiedź:

Jesteś okropny w tym stanie. Ale i tak cię kocham.

xD

[Ciri]

// xD

- Nie umiem ćpać, skarbie. Wolę leki. I alkohol. Dużo alkoholu.

[Connor]

"Zmartwił się".
- Uhmm... Tego to ja akurat nie mam.

[Ciri]

- Za to ja mam, ale - urwała słysząc kroki.
Już po chwili na miejscu w którym stała, układała się wygodniej biała wilczyca.
- Mowiłeś do kogoś? - zapytał John unosząc brwi.

[Connor]

- Tak, rozmawiałem z pańskim psem - wypalił.

[Ciri]

- Podejrzewam, że pies nie był zbyt rozmowny. Masz koc, dzieciaku i idź spać. Rano będziesz miał kaca.
Winchester podał mu koc i pokręcił głową, rozbawiony.

// Załóżmy że jest noc xD
Możesz przyspieszyć czas jak chcesz.

[Connor]

Miał już dodać: "Wręcz przeciwnie!", ale jakoś się rozmyslił. Z wdzięcznością przyjął koc i zaraz się nim otulił, bo zrobiło mu się zimno.

__________
Ależ z wielką przyjemnością, skoro Pani mi zezwala xD

Ale jedno pytanie... Jak zachowuje się człowiek, który poprzedniego dnia coś ćpał i rano budzi się z głodem narkotykowym? xD

[Ciri]

// Trochę jak człowiek na kacu, ale bardziej nerwowo.

Zerknęła na wychodzącego Winchestera i powoli zamknęła oczy.

[Connor]

//Łokej, może da radę xD

Ranek:

Powoli otworzył oczy i rozejrzał się ze zdziwieniem dokoła. Dopiero dobrą chwilę później dotarło do niego, gdzie się znajduje i dlaczego.
Mało było powiedzieć, że czuł się źle. Bolała go głowa i cały bok, ten od rany postrzałowej. Zmusił się, by siąść.

[Ciri]

Podeszła do niego unosząc brwi, już w ludzkiej postaci.
- Jak tam? John poszedł z Pepper na obchód.

[Connor]

- Świetnie - mruknął, zastanawiawiając się nad tym, jak wziąć kolejną działkę tak, by Ciri nie zauważyła. Miał jeszcze trochę, schowane w sekretnej kieszeni płaszcza. Oczywiście nie był świadomy tego, że i tak już wczoraj wydał się z tym ćpaniem.