Siedziba Ostrzy

[Connor]

Odkleił się od ściany, zupełnie poważniejąc.
- Wystarczająco długo byłem sam.
Odwrócił na chwilę wzrok. Usilnie starał się nie przywoływać przeszłości. Tego przeklętego uczucia osamotnienia, które towarzyszyło mu przez większość życia. Próbował też nie stawiać się w sytuacji chłopaka, bo było mu go piekielnie żal. A on nie chciał już do tego wracać.
Odwrócił się do Ciri.
- Chyba nie z nim mieliśmy to omawiać?
Jednak jakiś cień padł na jego duszę*.

_______
A mi na mózg, lol xD

[Ciri]

- Nie będziesz sam. Jest Tony, znasz tych ludzi.
Logan prychnął tylko. Wstał i rzucił tylko szybkie spojrzenie na Ciri.
- Do kiedyś.
Wilkokrwista nie próbowała go zatrzymywać. Musiał przez to przejść.
- Szkoda go. Kolejna osob która go zostawi.

[Connor]

-Cóż, bywa - mruknął.

[Ciri]

- Wredny jesteś - westchnęła, dźgając go palcem.
Pociągnęła go za sobą, wychodząc z pomieszczenia.

[Connor]

- Nie ja, tylko życie - wymruczał pod nosem. Ze średnio zadowoloną miną pozwolił się wywlec.

[Ciri]

-  Taa - prychnęła spoglądając na niego z lekką drwiną.

[Connor]

- Mam nadzieję, że tym razem trafimy. Z tego co pamiętam byłaś głodna, nie?

[Ciri]

- Mhm... Bardziej niż sądzisz. Wchłaniam w siebie ostatnio absurdalną ilość kalorii.
Tym razem przeszli w drugą odnogę korytarza.

[Connor]

- No właśnie... - mruknął, w drodze przyglądając się na zmianę ścianom i czubkom swoich butów.

[Ciri]

- Jeśli to "no właśnie" miało znaczy, że widać, to przypominam ci, że to także twój dzieciak, a ja mam hormonalne burze i broń w zasięgu ręki - warknęła.

Inspiracja podobną odpowiedzia z mojego serialu xD
Kobiety z bronią takie są.

[Connor]

- Hej, chodziło mi o lekkie przyspieszenie w załatwianiu tego, co mamy do załatwienia. Bez nadinterpretacji - bronił się, nie powstrzymując uśmieszku.

[Ciri]

- Ja szybciej iść nie mogę, to jest ciąża zagrożona. I nie możesz mnie stresować - uśmiechnęła się złośliwie.

[Connor]

- I kto tu kogo stresuje... - westchnął, teatralnie rozkładając ręce.

[Ciri]

- Bo za lekko to traktujesz! Ja się trzęsę, a ty masz to gdzieś. I jeszcze bardziej się denerwuję - mruknęła niechętnie.

[Connor]

- Wcale nie traktuję tego lekko! Pp prostu staram się nie emanować złymi emocjami...