Mieszkanie Alyss/Ciri

[Connor]

Nie ruszył się z miejsca.
- Ciri... - powiedział takim tonem, jakby chciał ją skarcić za zniszczenie atmosfery i odbieganie od tematu. Za dużo już tych niedopowiedzeń. Odkleił się od ściany i podszedł bliżej niej.
//Bez "do". Bliżej niej, a nje bliżej do niej. Tak jakoś mnie to kłuło w oczy... xD
Serio?... xD
Tak, tak.
Łoo, kurna xD
xD

[Ciri]

Obserwowała go uważnie.
W jej oczach krył sie lęk, ale to był strach przed tym, że mogłaby coś stracić, bezpowrotnie, że on sie wycofa. Nie bała się natomiast tego, że Connor mógłby ją skrzywdzić w jakikolwiek sposób. Ufała mu. Może to sprawiło, że i ona podeszła bliżej. Ale zostawiła mu inicjatywę. Bądź co bądź już wiele razy skrzywdziła jego biedną, męską dumę.

[Connor]

Objął ją ostrożnie zdrowym ramieniem. Ten ruch wykonał dość wolno, jakby bał się, że Ciri będzie protestować. Dłuższą chwilę patrzył w jej oczy, po czym powiedział półgłosem:
- Kocham cię...
Potem bez większych już ceregieli przytulił ją do siebie i pocałował.

[Ciri]

Odpowiedziała mu pocałunkiem. Widziała jego chwilowe wahanie. Odsuneła się dopiero po chwili z uśmiechem na twarzy.
-Tak nawiasem mówiąc. Naprawdę sądziłeś, że z Dean'em łączyło mnie jakieś uczucie?-rozbawienie w jej oczach było dość wymowne.

[Connor]

Zmieszał się i zacisnął usta w kreskę, potem przygryzł dolną wargę.
- To wyglądało dość realistycznie - mruknął w odpowiedzi, dopiero po dłuższej chwili.

[Ciri]

Prychneła
-Miałam wyjechać-czyżby czas przeszły nie był przypadkiem-Więc potrzebowałam informacji o ruchach templariuszy. Dla bezpieczeństwa Logana.
Delikatnie dotknęła dłonią jego twarzy.

[Connor]

- Rozumiem, że zrezygnowałaś z tych planów? - delikatny uśmiech powrócił na jego twarz.

__________
Shift... W tych momentach zawsze wena mi wysiada ;-;

[Ciri]

-Czy ja wiem? To zależy-uśmiechnęła się cieplej i odsunęła od niego.
-Wyjaśniliśmy sobie wszystko? To teraz możesz już iść się położyć-powiedziała.

[Connor]

Stłumił parsknięcie śmiechem. Diabli wiedzą, czy odreagowywał w ten sposób ostatnie wydarzenia, czy rozbawiło go podejście Ciri.
- A bajeczka na dobranoc? - rzucił przez ramię, grzecznie kierując się w stronę łóżka. Teraz, gdy napięcie minęło, ból znów dawał się we znaki.

[Ciri]

Uniosła brwi.
-Mogę ci co najwyżej dać buziaka i okryć kołderką-uśmiechnęła się.

[Connor]

- Buziaka poproszę - zatrzymał się w progu.

[Ciri]

Przewróciła oczami i podeszła do niego. Szybko pocałowała go.
-Miłych koszmarów-uśmiechnęła się wesoło i wycofała się do drugiego pokoju.

[Connor]

- Ależ nawzajem! - odpowiedział i poszedł w końcu się położyć. Rzucił się na łóżko strasznie zmęczony. Praktycznie od razu też zasnął.

[Ciri]

Wzieła koc i usiadła w fotelu. Wystarczyła chwila, by zasnęła. Oczywiście wcześniej powiedziała sobie, że musi się obudzić wtedy i wtedy, bo należało wreszcie zaszyć ranę na ramieniu Connora.

[Connor]

Obudził się nad ranem. Zgramolił się z łóżka, bo oczywiście nie był w stanie poleżeć spokojnie. Czuł się z resztą już dużo lepiej. Cicho przeszedł do pokoju, w którym spała Ciri i zrobiło mu się trochę głupio. Przez niego musiała spać w fotelu. Podszedł do okna i wyjrzał na zewnątrz. Miasto powoli budziło się ze znu i na ulicy ruch stopniowo się zwiększał.