Mieszkanie Alyss/Ciri

[Connor]

Connora zatkało to pytanie. Nawet, jeśli by coś wiedział to i tak nie czuł się upoważniony do udzielania informacji osobom spoza Bractwa.
- Przykro mi, nic nie wiem - odparł, starając się nadać swojemu głosowi naturalny ton.

[Ciri]

-Okay... Czyli raczej nic nowego nie dopisze-mruknęła już bardziej do siebie, niż do niego.
Wycofała się do pokoju.

[Connor]

Zapomniał na chwilę o komórce. Coś w jego głowie biło na alarm. Na co, tak naprawdę, potrzebne były Ciri te informacje? Bo chyba nie dla Logana...

[Ciri]

Szarpnęła w górę kupę papierów, wzbijając tumany kurzu. Rozkaszlała się stawiając ją z powrotem na stole i przeklinając na czym ten świat stoi.

[Connor]

Zajrzał do pokoju, gdzie była Ciri, marsząc brwi.
- Co ty robisz?

[Ciri]

Spojrzała na niego unosząc brwi.
-Sprzątam.

[Connor]

- Okaaay... - mruknął, po czym dodał z westchnieniem - Nie mam pojęcia, co zrobiłem z tą komórką, tu jej chyba nie ma...

[Ciri]

-No cóż, ja nie wiem.-westchnęła znowu układając kartki w stosik. Oczywiście, bardzo inteligentna Ciri na samym wierzchu umieściła tę, o najnowszych planach templariuszy, z wielkimi literami i znakami zapytania. Obok, jeszcze na stole, ułożyła stos o asasynach.

[Connor]

Coś-tam mruknął pod nosem, wkładając ręce do kieszeni. Kątem oka zerknął na papiery. Znów ten sam głos odezwał się w jego łbie. Wiedział, że jeszcze przejrzy ten stos. Czekał tylko na odpowiednią okazję. Zdążył już przywyknąć do tego, że głosu rozsądku się słucha.

[Ciri]

Spojrzała na niego kątem oka. i postawiła kartki z powrotem.
-Okay, ja poszukam-powiedziała wychodząc z pokoju i kierując się do sypialni.

[Connor]

Skoro tylko nadarzała się okazja, jego ręce same sięgnęły po papierzyska. Przewertował większość z pierwszego i drugiego pliku. Do czego, u licha, jej informacje o asasynach i templariuszach?... Jedyna logiczna odpowiedź, jaka sama się narzucała, spowodowała, że przeszły go ciarki. To wyglądało tak, jakby Ciri była podwójnym szpiegiem. W tym momencie przypomniała mu się rozmowa z nią na temat jej związku z Deanem. On był templariuszem i chciała wyciągnąć od niego informacje na temat jego zakonu. Connor jest asasynem i ... Nie, niemożliwe! To wszystko, co mówiła, miałoby być kłamstwem? Wcale nie darzyła go żadnym uczuciem? Poczuł się zdradzony w okrutny sposób. Jak ona mogła?...
Odłożył kartki i podszedł do okna.

[Ciri]

-Znalazłam-Ciri podeszła do niego z delikatnym uśmiechem i telefonem w ręce.
Nie spostrzegła niczego, chociaż, gdyby uważniej przyjrzała się kartkom, pewnie zauważyłaby inne ustawienie. Zatrzymała się o krok za nim i wyczuła zmianę.
-Connor?-w jej oczach pojawił się niepokój.

[Connor]

- Dzięki - zmusił się do lekkiego uśmiechu. Odebrał telefon.
- To ja już pójdę. Śpieszy mi się trochę - w pewnym sensie skłamał. Odwrócił się, zamierzając szybko wyjść.

[Ciri]

Zagrodziła mu drogę.
-Nie jestem ślepa. Przeczytałeś tamte papiery prawda? I teraz uważasz, że chciałam cię wykorzystać?-lęk i ból w jej oczach był aż nazbyt widoczny.

[Connor]

- Co? Tamte papiery? Nie ruszałem twoich rzeczy - odparł, wykorzystując wszystkie swoje umiejętności kłamania, jakich wyuczył się w Bractwie. Chciał na razie udawać, że nic się nie stało i potem na spokojnie sobie to wszystko przemyśleć.
- Wykorzystać? Co masz na myśli? O czym ty mówisz?- zmarszył brwi, ilustrując ją wzrokiem. Ledwo udało mu się zamknąć uczucia wewnętrz siebie, by skupić się na grze. W tej chwili był jedynie aktorem.